De elektra

Een grote uitdaging die enige handigheid en kennis vereist in ieder poppenhuis, is het aanleggen van elektra. Ik heb mij vooraf uitgebreid verdiept in de verschillende systemen want alleen al de planning van de elektra verschilt per systeem dus voor ik uberhaupt een planning kon maken moest ik een systeem hebben gekozen. 

Op een idee te geven; er is het ouderwetse draadsysteem. Wat inhoud dat er simpelweg bedrading door geultjes in het huis aangelegd wordt. Het voordeel is dat het betrekkelijk goedkoop is maar het nadeel is er voor geboord en gesoldeerd moet worden. Dan is er het draadsysteem in combinatie met een speciale stekkerdoos achter het huis. Hier hoeft vaak niet gesoldeerd te worden maar dit soort verlichting is alleen handig voor een poppenhuis dat maar aan één kant open kan. Mijn huis is van vier kanten te openen en dit systeem valt dus af. Dan is er een vrij nieuw systeem; LED-verlichting is combinatie met een batterij. Ieder lampje is voorzien van een knoopcelbatterij en een magneet. Het voordeel is dat het ontzettend simpel is om aan te brengen; magneet plakken op de muur of het plafond en het lampje erop klikken. Het nadeel is dat de batterij maar een levensduur van 72 uur heeft en de verlichting erg fel en wit is. Vervolgens is er het kopertapesysteem; tape dat voorzien is van twee stroken tape (twee polen) en het voordeel is dat dit onzichtbaar weg te werken is achter het behang, onder de vloerenbedekking of het plafondpapier. Het nadeel is dat het enige kennis van het systeem vereist en dat in tegenstelling tot het draadsysteem een storing lastiger is op te zoeken omdat het juist zo mooi onzichtbaar is weggewerkt.

Dit alles in overweging genomen te hebben, heb ik uiteindelijk voor het draadsysteem gekozen. Ik wil mijn huis zo authentiek en echt mogelijk laten lijken en er is geen grotere fantasiebreker dan een paar spierwitte losse draden in het zicht, nog los van het feit dat het zeer onsierlijk is en voor mijn huis ook onpraktisch. Eenmaal mijn keuze te hebben gemaakt, kon ik een elektra plan maken. Het meest praktisch is om dit direct met een potlood en liniaal op het mdf van het huis te doen. Zo kom je meteen eventuele onmogelijkheden tegen of juist op praktische ideeën. Plus je kan zoals je op onderstaande foto ziet, de lijnen meteen door trekken van de vloer, op de muur en door naar het plafond om op deze manier zo weinig mogelijk omleidingen te hoeven maken. 

Eenmaal het elektrapakket van Cir-kit in bezit te hebben, ben ik eerst de handleiding en enkele Youtube filmpjes gaan bekijken maar uiteindelijk bleek het dood simpel. Een kwestie van kopertape plakken en de verbindingen maken door vier koperen nageltjes op de kruisingen te slaan die met elkaar corresponderen. Stop contacten in de kopertape prikken en voor de wandlampen een adapter-contactje. 

Het lampje in de trapkast was helaas niet (meer) met kopertape te bereiken maar hierbij heb ik de bedrading naar de keuken doorgetrokken waar ik in het kopertape twee koperen busjes in heb geslagen. Hier de bedrading in vast gemaakt en het lampje brand! Een simpel peertje aan het plafond zoals er in een authentieke trapkast ook vaak te vinden is.

Verdere verlichting heb ik nog niet aangeschaft. Ik wil dit op de sfeer van de kamers afstemmen en gezien ook nog geen enkele kamer meubilair bevat wil ik hier mee wachten.

Zodra de benedenverdieping gereed is trek in de elektra door naar boven, hierover later meer..

De trap en de trapkast

De trap was meteen een project dat bij mij talloze leuke ideeën opbracht. Mijn grootouders hadden vroeger een trapkast, volledig betimmerd en vol met voorraad op de planken. Het was zacht verlicht door een peertje aan het plafond, het rook er zo authentiek en had een luik in de grond dat mijn spannendste kinderfantasie aanwakkerde. Mijn opa zei altijd dat er een krokodil in het kruipluik van de trapkast woonde, genaamd Krokie en uiteraad geloofde ik dat heilig als kind. Als hij wel eens voor een reperatie onder de grond verdween via het luik, gewapend met een zaklamp en weer boven kwam met een hoofd vol stof en spinnenwebben, was ik altijd ontzettend opgelucht dat Krokie hem niet had gegrepen. Je begrijpt wel dat zo een soort trapkast ook in mijn poppenhuis moest komen. Het punt was dat dit geheel eigen gemaakt zal moeten worden want alhoewel The Mountfield een prachtige ruimte heeft onder de trap, zaten er geen deur of betimmering bij. Het was dus veel meten, hout uitkiezen, zagen, beitsen en lijmen maar het resultaat mag er wezen!

Ik begon met het monteren en verlijmen van de trap. Dit zijn alle onderdelen die oorspronkelijk bij The Mountfield zitten.

Vervolgens ben ik de trap volledig gaan beitsen inclusief de plinten die ik er zelf bij hem gekocht. De plinten zijn later zichtbaar op een andere foto.

Daarna ben ik behang gaan uitmeten en knippen. Het was nog een heel zoekwerk naar het juiste behangetje. Het moest een typisch jaren 50 patroon zijn maar ook een typische jaren 50 kleur en ook een beetje de statigheid uitstralen die men vroeger van een hal verwachtte. Het was de entree van je huis en men wilde graag daarmee een goede indruk maken. 

Op deze foto is de trap behangen en heb ik de eerder genoemde plinten aangebracht. 

En toen kwam de binnenkant, de trapkast! Ik ben begonnen met een losse vloer van karton. Dit zodat de trap een geheel zal worden dat ik zo in het poppenhuis kan monteren. De trap is gelijmd áán de vloer en niet erop om hoogteverschil uiteraard te voorkomen gezien de afmetingen van de trap dan niet meer overeen zal komen met de bouwtekening. In dit karton heb ik een gat gesneden wat het vloerluik zal worden. Enkel kwam ik erachter dat ook de bovenkant van het stanleymes aardig scherp is (wat ik stom genoeg heus al wist). 

Eenmaal een hechtpleister en een verbandje verder dankzij mijn vriendelijke buurman ging ik verder met het zagen van de vloerplanken en de planken voor het luik.

Vervolgens ben ik de vloer gaan beitsen en onderwijl dit droogde ben ik begonnen met het meten en zagen van de muurbetimmering en een plint aan de onderkant van de muur. Let op het kleine muizenhol dat ik heb uitgezaagd. Ik wil namelijk een klein muisje in de kast zetten wanneer ik ga inrichten. 

Eenmaal verlijmd heb ik de muur ook gebeitst. Het plafond van de trapkast heb ik behangen met proefvellen structuurbehang dat ik bij de Praxis heb gehaald. Hierop het in een paar gebeitste planken aangebracht ter decoratie.

Het muizenholletje...

Het luik krijgt uiteraard nog beslag zoals scharnieren en een knop maar dit is nog in bestelling.

Zoals zichtbaar heb ik een steunpilaar verlijmd op de hoek. Deze pilaar zal de steun worden voor de deur. De deur is veel te groot en moet op maat gezaagd worden en opnieuw worden verlijmd. Uiteraard had ik een kleinere deur kunnen kopen maar die was niet naar mijn smaak en stijl. Mooi is niet altijd makkelijk. 

Eenmaal de deur op maat gezaagd te hebben, de deur sponningen opnieuw te hebben verlijmd en een klink op de deur te hebben bevestigd is dit het resultaat! Zoals je ook ziet in verhouding met de vorige foto's droogt de beits erg mooi vergrijsd op.

De volgende stap is de trappenkast inrichten en dat is het leukste! Bij de oukes.nl heb ik zulke prachtige jaren 50 items gevonden zodat ik een klein begin kan maken met het inrichten. Uiteindelijk is het de bedoeling dat de trappenkast gezellig rommelig vol komt te staan met planken vol voorraad en huishoudelijke artikelen. Het begin is er! Ik heb de planken na het beitsen bekleed met blauw geruite stof. In de aardappel emmer komen natuurlijk nog aardappelen. 

Voor zover ben ik spinnend tevreden met het resultaat! O en over spinnen gesproken! Een echte trapkast is natuurlijk altijd een beetje muf en stoffig dus ik heb met uitgetrokken watten en haarlak een paar spinnenwebben toegevoegd.

Onderhand hebben niet alleen de spinnen maar ook een muisje zijn intrek in het huis genomen!

De trapkast is onderhand al meer gevuld en heeft de eer gekregen op als eerste van elektra te worden voorzien! Een simpel peertje aan het plafond zoals ook in een authentieke trapkast te vinden is.

Wordt vervolgd met meer miniaturen...

De stijl van mijn Mountfield

Ik heb besloten welke era ik ga kiezen om mijn Mountfield stijl te geven!

Het word circa 1950 omdat ik dit zo een sfeervol tijdsbeeld vind en het ook een beetje een eerbetoon aan mijn lieve ouders die geboren zijn in de jaren 50 en mij mijn schitterende poppenhuis hebben geschonken.

Even een sfeerimpressie van wat ik wens te bereiken....

Een probleempje met de keuze in beitskleur.

Bij het op papier vorm geven van mijn Mountfield heb ik besloten dat ik al het houten binnenwerk zoals de deuren, de trap en de binnenkant van raamkozijnen en buitendeurkozijnen namelijk beitsen in plaats van verven. Dat oogt warmer, echter en meer in de stijl van de jaren 50 vind ik. 

Een paar dagen terug had ik een potje beits gekocht in de kleur teak. Op het potje leek het een mooie kleur. Maar eenmaal begonnen met een binnendeur viel de kleur mij ontzettend tegen. 

Daarop besloot ik eens op internet rond te kijken waar houten deuren voornamelijk van gemaakt werden in de jaren 50. Teakhout leek mij achteraf al niet logisch maar in mijn enthousiasme had ik daar niet over nagedacht. Ik kwam uit op eikenhout dus terug naar de bouwmarkt! 

Vanavond aan de slag gegaan en het resultaat is zoveel mooier en natuurlijker! Hier onder de vergelijking met links de eiken- en rechts de teakbeits. 

Het "probleem" is dat ik nu natuurlijk een deur tekort kom voor mijn huis maar gelukkig zijn de deuren los te bestellen bij The Dollhouse Emporium dus bij mijn volgende bestelling bestel ik een nieuwe deur mee. Al doende leert men!

Snuffelen naar schatten.

Een groot deel van werken in de miniatuurwereld is zoeken en snuffelen op het internet en beurzen naar die unieke items die je poppenhuis tot leven brengen. En ook heel belangrijk; die aansluiten op het era waarin je je poppenhuis wilt zetten! Ik heb onderhand besloten dat mijn Mountfield een jaren 50 display wordt en laat ik daar nu prachtige accessoires en boeken voor hebben gevonden! Prachtig dit werk van LDelaney!

Etsy https://www.etsy.com/shop/LDelaney

De "dry build"

Ik ben een heel gelukkig mens! Vandaag mijn Mountfield van mijn ouders gekregen.
Ik ben ze zo dankbaar!

Twee dozen, een kleine en een grote waarvan de grootste niet te tillen is! In de kleine doos zitten twee nog kleinere dozen met de ramen, deuren, kozijnen, schoorsteen, trapleuningen en nog veel meer klein werk. In de grote doos zitten alle muren en daken. Prachtige zware kwaliteit en zeer nauwkeurig uitgezaagd. 

Eenmaal alles in de kleine doos bewonderd en gecontroleerd te hebben, ben ik de planken van de grote doos gaan uitpakken en begonnen aan de "dry build". Geweldig om iets waar je maanden van hebt gedroomd overeind te zien komen! Ik heb alle planken genummerd, kamers toebedeeld en beschreven welke kamer, bij welke plank hoort. Dat zal het behangen een stuk makkelijker maken.  

Zo doende kom je op voldoende ideeën. Ik denk dat ik van die mooie Franse deuren laat komen tussen de eet- en huiskamer. Ik maak de opening tussen de eetkamer en de keuken dicht. Mooier in mijn optiek maar de keuken is al vrij klein en zo creëer je toch meer muurruimte op een kast tegen aan te plaatsen bijvoorbeeld. Ik denk dat ik ook een extra raam in de keuken creëer en van de raamopening die reeds aanwezig is een buitendeur maak. De zolder krijgt een vlizotrap in de toekomst en ik denk ook dat ik een aparte kamer op zolder maak als rommelhok en de rest van de zolder als hobbyruimte indeel. Ik zal dan waarschijnlijk ook een dakkapel gaan plaatsen in de toekomst. Alleen nog uitdokteren hoe ik dat ga realiseren. 

Voldoende ideeën en ontzettend zin om verder te gaan! Binnenkort maar beginnen met de aller eerste basis; het verven en beitsen van alle deuren en raamkozijnen.